شلام دوستای خوشل من اگه نینی دوس داری بیا ادامه مطلب

راستی به نظرتون کدوممون از بقیه خوشل تریم؟؟؟

 لفطا نظر بدین*

تو کجایی سهراب؟

 آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند…
وای سهراب کجایی آخر؟
زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند...      

توکجایی سهراب؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند... 
سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست…
دل خوش سیری چند صبر کن ای سهراب… گفته بودی قایقی خواهی ساخت ! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم…

در تنهایی خود لحظه ها برایت گریه کردم

در بی کسی ام برای تو که همه کسم بودی گریه کردم

در حال خندیدن بودم که به یاد خنده های سرد و تلخت گریه کردم...

در حین دویدن در کوچه های زندگی بودم که ناگاه به یاد لحظه هایی که بودی و اکنون نیستی ایستادم و آرام آرام گریه کردم...

ولی اکنون میخندم ...آری میخندم به تمام  لحظه های بچه گانه ای که به خاطرت اشکهایم را قربانی کردم

گفته بودی که چرا محو تماشای منی؟

آن چنان محو که یک دم مژه بر هم نزنی

مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشمان تو قدر مژه بر هم زدنی...

خدایا حواست هست؟

هق هق گریه هایم از گلویی می آید که تو از رگش به من نزدیک تری؟؟؟؟

شاعر از کوچه ی مهتاب گذشت

لیک شعری نسرود

نه که معشوقه نداشت

نه که سرگشته نبود

سالها بود که دگر کوچه ی مهتاب خیابان شده بود...